Wrażliwość nieodgadniona…tak autorka nazwala swoją pierwszą indywidualną wypowiedź artystyczną prezentowaną w Galerii FOTOPOBUDKA Regionalnego Ośrodka Kultury w Częstochowie. Ten tytuł wydaje się nawiązywać do ukrytych, niekiedy mrocznych, zakamarków duszy, gdzie kryją się tłumione emocje, czasami tłamszone przez szarą rzeczywistość. Kiedy udaje wyzwolić się niczym nie skrępowaną wyobraźnie powstają dzieła o bardzo osobistym a jednocześnie zawierającym element zagadki, pozostawiając widzowi dowolność interpretacji. Takie właśnie są fotografie Anny, zabierają nas w świat tajemnic bytu, skłaniając do refleksji nad postrzeganiem świata. Wyobraźnia autorki jest tu motorem filozoficznego kontekstu zawartego w każdej fotografii, skłaniając widza do podroży w głąb własnej wrażliwości na skrzydłach ezoteryki. Otwierają się niezgłębione przepaście sugerujące mroczne, melancholijne ścieżki wyjścia ze świata rzeczywistego do świata baśniowego który wydaje się być lepszą alternatywą dla ludzkiej egzystencji. Refleksyjność tych fotografii jest bezsprzeczna i przy jednoczesnym zastrzyku wyrafinowanej, indywidualnej estetyki zarazem stanowi ważny, intelektualny przekaz tak ważny dla rozwoju współczesnego człowieka.
Sławomir Jodłowski
Anna Tukajska Drzazga, zam. Kłobuck, woj. śląskie.
Z wykształcenia prawnik. Członek Jurajskiego Fotoklubu Częstochowa będącego członkiem zbiorowym Fotoklubu Rzeczypospolitej Polskiej Stowarzyszenia Twórców. Statutowe cele Jurajskiego Fotoklubu doskonale wpisały się w promowanie mojej fascynacji tworzenia poprzez udział w fotograficznych wystawach dorocznych, poplenerowych, pokonkursowych. Zgłębianie wiedzy na przedmiotowych warsztatach i spotkaniach. Jurajski Fotoklub jako organizator konkursów fotograficznych również zadbał o kuratorskie wsparcie moich prac zgłaszanych do udziału w kolejnych edycjach Międzynarodowego Konkursu Cyfrowej Fotokreacji CYBERFOTO. Wydaje się, że mój ogląd świata próbuje postrzegać obszar dotąd zbyt mocno uśpiony. Być może w ogóle niewykorzystywany? Meandrując w procesie wydarzeń, doświadczania, wykształcenia, preferencji estetycznych (nawet) mój mózg częściej sygnalizuje, że treść/przekaz jest tworzony w moim umyśle. Dlatego też kiedy uzmysławiam sobie, że jestem w stanie dostarczyć nie tyle dowodów na to jak rzeczy wyglądają, ile zaoferować swoj oryginalny ogląd świata … (to) czy jest to początek tego co zwykliśmy nazywać fotografią ? Wiedza, która ma ogromny wpływ na moją wrażliwość w efekcie potrafi (?) doprowadzić do tego, że będę postrzegać świat w sposób bardziej złożony, ciekawy, wielowątkowy ? Będę potrafiła dostrzec nie tylko interakcje między ludźmi ale pewne związki między nimi zachodzące. Czy moja wrażliwość zaryzykuje tezę, że jest rodzajem przywileju zarezerwowanego dla niewielu wśród nas ?
Anna Tukajska Drzazga (Atd)
